De afgelopen tijd eigenlijk te veel gedaan en te weinig tijd gehad (genomen) om bevindingen en gedachten te noteren. Tuurlijk lange tijd toegewerkt aan de deelname van het symposium "stem van de leerling" van het NIVOZ. Was een geweldige dag met leuke ontmoetingen. Toch leuk als je workshop helemaal "uitverkocht" is terwijl je geprogrammeerd staat tegenover kanonnen als Luc Stevens en Michael Fielding. Een uurtje de tijd en zo-veel te vertellen. Tuurlijk ging dat allemaal niet samen. Nog niet de helft kunnen vertellen en nauwelijks ruimte om vragen van bezoekers te beantwoorden. Maar de glimlach om de monden zei genoeg.
Fijn om gezien te worden door collega's in Nederland.
De afgelopen weken heb ik ook verschillende gesprekjes gehad met ouders én kinderen. Ik had diverse vaardigheden op kaartjes gezet. Van "ik ben op tijd op school" naar "ik durf om hulp te vragen" tot "ik kan geconcentreerd werken". Tal van kaartjes moesten worden neergelegd in het juiste rijtje. Wat het juiste rijtje was, gaf het kind zelf aan. Hij/Zij plaatste alle kaartjes; in 2 rijen en anders in 3. Hierna mocht het kind verwoorden waarom de kaartjes juist in die rij lagen. Veel herkenning bij ouders en leerkracht.
Hierna mocht het kind zelf een kaartje kiezen met daarop een vaardigheid waarin hij/zij graag beter wilde worden. Motiveren waarom juist dit kaartje gebeurde daarna. Waarom vind je dit kaartje belangrijk? Natuurlijk heb je als leerkracht vaardigheden in je hoofd. Het is handig als de leerling deze kiest, omdat.... Geloof me dat 9 van de 10 keer het kind óók dat kaartje kiest.
Vervolgens besprak ik met de leerling hoe ik hem daarbij kon helpen. Dit werd genoteerd. Hoe kan papa of mama jou helpen om de vaardigheid te leren? Dit werd ook genoteerd. Het kind mocht een nachtje slapen over zijn eigen bijdrage. Dit werd de dag erna samen met de leerkracht ingevuld.
Jij wilt graag die vaardigheid beheersen.... Wat ga ik zien? Wat ga ik horen? De vervolgafspraakjes zijn reeds gemaakt met ouders en kind.
Nu ben ik enkele weken op reis met deze kinderen. Waar de reis ons gaat brengen weet ik nog niet, maar dat we onderweg zijn.....dat is duidelijk.
Fijn om gezien te worden door de leerkracht in de klas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten