De laatste maanden/jaren staat CITO steeds meer in onze nek te hijgen en zijn de resultaten (lees cijfertjes) die de kinderen behalen wel ineens héél belangrijk. Gaat het er niet om dat kinderen iets leren? Gaat het niet om het proces waar kinderen in zitten? De weg/reis ergens naartoe kan gruwelijk mooi zijn, maar aan het eind wacht steeds die "draak". Een toets waarbij kinderen MOETEN scoren. We weten als leerkracht allang welke kinderen goed zullen scoren en welke kinderen wat extra aandacht behoeven na de toets. Dat zijn exact dezelfde kinderen die vragen hadden tijdens de lessen vóór de toets.
Waarom laten we de kinderen niet toewerken naar iets moois. Iets waar ze zelf voor kunnen kiezen. Iets waar ze zichtbaar zin in hebben en waar zij écht voor willen werken.
De kinderen uit mijn groep hadden een nieuw blok voor rekenen. Aan het eind van het blok moesten ze laten zien wat ze geleerd hadden. De doelen van dit blok waren omtrent schaalberekening. Gedurende een periode van zo'n 2,5/3 weken gingen we aan de slag met schalen, atlassen, hot wheels auto's en meetlinten. Ze wisten allemaal allang dat er geen "draak" stond te wachten. De kinderen gaven bij les 1 van het nieuwe blok al aan wat ze zélf gingen doen aan het eind van het blok. De kinderen mochten zelf aangeven wat ze gingen laten zien. De volgende keuzes werden gemaakt: ik maak een quiz voor andere kinderen in socrative, wij gaan lesgeven aan groep 5, ik maak een poster, wij laten tijdens een vergadering van alle meesters en juffen zien wat we geleerd hebben, ik maak thuis een maquette, wij maken een instructiefilmpje etc.
Is toch allemaal veel mooier dan een 6 of een 8 behalen voor een toets.
Van de week presenteerden kinderen aan elkaar wat ze gedaan/geleerd hadden. Ze maakten elkaars socrative quizzen, in de koffiekamer werden presentaties gegeven, lessen vonden plaats in groep 5 en aan het eind hadden we nog een instructiefilmpje. Kinderen gaven elkaar feedback na de presentaties. "Ik vond het fijn dat we sommen moesten maken na de uitleg. Dan hoefden we niet alleen maar te luisteren." "Ik vond dat ze er veel vanaf wist en de poster zag er ook mooi uit."
Kinderen die rekenzwak zijn krijgen ineens zin in "de toets". Zij laten zien op hun niveau wat ze kunnen en weten. Prachtig toch. Ze vinden het fantastisch om te mogen kiezen en ze voelen dat ze serieus genomen worden. Ze geven veel meer sturing aan hun eigen leerproces. Ze weten van te voren waar ze het voor doen. Ik ga lesgeven aan mijn broertje/zusje...... Toch veel mooier dan antwoorden op een blad schrijven!
Na alle presentaties, lessen, quizzen heb ik gevraagd wat ze van deze manier van werken vonden. De reacties werden verzameld met todaysmeet. Onderaan dit blog staan de reacties van de kinderen.
Dan weet je ook meteen hoe ZIJ de volgende keer laten zien wat ze geleerd hebben. De draken laten we mooi thuis.
