Huiswerk op papier of toch liever digitaal?

Huiswerk, er is al veel over geschreven en veel over gezegd. Zinvol, niet zinvol. Zinvol is het wel om onszelf af te vragen waarom we huiswerk meegeven aan de leerlingen. Enerzijds kun je ze laten oefenen met de lesstof en anderzijds leren ze te plannen. Er zijn ongetwijfeld nog legio voorbeelden te noemen waarom je huiswerk zou kunnen geven. De eerste 2 voorbeelden zijn volgens mij de hoofdzakelijke.

Oké, dan geef je de kids huiswerk mee. Dan is de vraag wát je gaat geven aan huiswerk, maar ook hoé je dat gaat doen? Ik  kijk waar we in de les mee bezig zijn. Ik laat het huiswerk aansluiten bij de lesstof die ze op school ook krijgen. Afwisseling is daarbij wel belangrijk. Afwisseling in oefening, afwisseling in bespreking, afwisseling in het geven van feedback, afwisseling in... Leerlingen betrokken laten zijn en houden.
Regelmatig navraag doen hoe de leerlingen het ervaren, ook belangrijk. Zit ik als leerkracht zijnde wel goed met mijn aannames? "Ik denk dat ze deze oefening wel begrijpen of leuk vinden, want ik zie dat....." Vraag het ze gewoon. Dan zit je altijd goed.

Nu het hoe.
De afgelopen keren hebben ze het werk op papier gemaakt. Dit deden ze keurig en na het maken zijn ze in tweetallen/groepjes de opdrachten gaan nabespreken. Dan met een spelelement (gamefication) erin en de andere keer weer niet. Ik heb hier eerder een blog over geschreven deze zijn hier en hier te lezen. De laatste keer hebben ze het huiswerk digitaal gemaakt. Daar is menig tool voor te gebruiken. Ik koos voor de tool socrative. De tool wordt meestal ingezet tijdens de lessen, maar hij is ook te gebruiken buiten de lessen om. Je activeert een kamer en geeft leerlingen het kamernummer. Inloggen kunnen ze anytime, anyplace en ze maken de opdrachten.

Ik vroeg mezelf af of ik hiermee wel goed zat. Was dit hetgeen de leerlingen wilden? Waar gaat hun voorkeur naar uit: werken op papier of het huiswerk digitaal maken.

Ze waren daar heel duidelijk in. Ze gaven de volgende argumenten waarom ze het huiswerk graag digitaal wilden maken:

1 Ik vind het leuker om het digitaal te maken.
2 Ik heb het gevoel dat ik het huiswerk nu ook sneller maak.
3 Ik hoef me nu niet te concentreren op het schrijven.
4 Ik kan het huiswerk niet vergeten om mee naar school te nemen.
5 Ik zie meteen hoe ik mijn huiswerk gemaakt heb. Ik leer hier meer van.

Stuk voor stuk goede argumenten. Mijn leerlingen maken de komende tijd het huiswerk dus digitaal. Dat moge duidelijk zijn. Evalueren na verloop van tijd? Doen we. Daarna bepalen we samen de nieuwe koers.

www.teachthought.com/pedagogy/why-students-dont-do-their-homework-and-what-you-can-do-about-it/

Huiswerk wordt bijna leuk, bijna!

Huiswerk. Kinderen in het Voortgezet Onderwijs worden er onder bedolven. Deze uitspraak stond op wikipedia: "Het komt vrij vaak voor dat leerlingen het huiswerk niet of onvoldoende doen." De redenen worden op deze site ook besproken. In groep 8 krijgen de kinderen ook huiswerk. Waarom eigenlijk? De hoofdzaak voor mij is het leren plannen van het huiswerk en hoe om te gaan met opdrachten waar je niet mee uit de voeten kunt. Stel je het maken van het huiswerk uit tot het laatste moment? Lukt het je om te letten op de verzorging van het huiswerk? Ga je uitdagende opdrachten uit de weg of pak je ze aan?

  

Kinderen uit de klas gaan op diverse wijzen hiermee om, dat is wel duidelijk. De één maakt het direct na schooltijd en neemt het gemaakte werk daags erna meteen mee. De ander komt een dag voor het inleveren bij mij met de melding dat hij/zij het huiswerk nergens kan vinden en graag een nieuwe opdracht wilt hebben. Op de dag dat het huiswerk gemaakt moet zijn, dan hebben de meeste leerlingen het ook gemaakt. Anders is het een dag later alsnog op school. De uitspraak van wiki is dus (nog) niet op toepassing op deze leerlingen.
Na het maken van het huiswerk staat het bespreken/nakijken centraal. Het doel hierbij, voor mij, is om de kinderen te laten leren van de aangeboden stof. Hoe krijg je zoiets maximaal voor elkaar? Dat vraag je je als leerkracht toch wel af. Is volstaan met het geven van de juiste antwoorden het maximaal haalbare of is daar meer van te maken? Ik denk het laatste. Ik beschrijf hieronder de wijze waarop wij momenteel het huiswerk bespreken. Dit kan op korte termijn weer wijzigen. We maken het dan samen nóg beter/fijner.

 

 

De kinderen hebben momenteel zinnen waarin ze de verleden tijd/voltooid deelwoord/bijvoeglijk naamwoord moeten invullen. Deze oefeningen worden thuis gemaakt en het gemaakte huiswerkblad nemen ze op maandagochtend voor zich. Ik heb middels ijslolly stokjes duo's gemaakt. Deze worden gemaakt door spelling sterke en spelling zwakke kinderen te mixen. Iedere week worden er andere duo's gemaakt. De duo's gaan nu samen de gemaakte zinnen vergelijken. In het geval dat ze hetzelfde antwoord hebben, zal er verder niet veel worden besproken. Dit is wel het geval als de antwoorden verschillen van elkaar. Ze bespreken dan de spellingregels en leggen uit dat zij het juiste antwoord hebben. Mocht je de ander weten te overtuigen, dan mag de ander zijn antwoord nog wijzigen. Zo doorlopen de tweetallen alle zinnen en verbeteren waar dat nodig is. Je kunt met de kinderen afspreken dat de één de even zinnen voorleest en dat de ander de oneven zinnen doet. Uitleggen kun je daarbij ook weer verplicht stellen, als het niet nodig is, zou ik dit niet direct opleggen. Via een natuurlijk proces zal dit vaak vanzelf verlopen.

Nu komen we bij het spel: gamefication. Alle 2tallen krijgen van mij blokjes (MAB materiaal). Ze krijgen een even groot aantal als er zinnen zijn. Nu gaan ze blokjes inzetten. Ze zetten bij de zinnen waarvan zij denken dat die correct zijn 1 blokje in. Ze kiezen 1 huiswerkblad uit waarop ze dit doen. Bij twijfel over de juistheid van een opgave zetten ze desnoods geen blokje in. Ze mogen ook 5x2 blokjes inzetten. Dit gaat wel van het totaal aantal blokjes af. Bij het inzetten van 2 blokjes kun je dus ook 2 blokjes winnen. Bij het bespreken zorg je voor een gezamenlijke pot waar de kinderen de gewonnen blokjes iedere keer kunnen pakken.

Joker
De zinnen stonden in 3 blokken. Ze mochten per tweetal gebruik maken van 1 joker (pion). Deze kon op 1 blok (van 10 zinnen) worden ingezet. Hiermee verdubbel je de winst van deze 10 zinnen. Voorwaarde was wel dat AL deze 10 zinnen goed zouden zijn. Heb je 1 fout in 1 van deze 10 zinnen dan ben je al de gewonnen punten van dit blok kwijt.

Werkt het? Ja, ikzelf heb voorpret bij het bedenken van de spelregels en de kinderen doen er alles aan om als winnaar uit de bus te komen. Wie wil er nu immers niet graag winnen? Ik wel.

Eens kijken wat we de volgende keer kunnen verzinnen. Gaan we met levens werken? Kunnen we ook schieten? Is het mogelijk een ander team te dwarsbomen en zo ja hoe dan? Ik weet nog niet wat het gaat worden, maar dat het spel zich zal uitbreiden....dat lijkt me duidelijk.

Game on!

Huiswerk bespreken 2.0

Kinderen extra laten oefenen van de lesstof, maar ook leren plannen. Het gebeurt in alle groepen van de bovenbouw. Huiswerk. De wijze waarop het gemaakt wordt, is per kind verschillend. Het ene kind is overgeleverd aan zichzelf en de ander kan terugvallen op de helpende hand van vader/moeder of oudere broer/zus. In deze tijd weten kinderen elkaar ook te vinden. Overleg vindt tegenwoordig plaats bij 1 van de leerlingen thuis. Gezellig samen met een kopje thee het huiswerk maken met een vriend of vriendinnetje. Mag dat? Het moet bijna. Leren van elkaar. Tuurlijk niet de antwoorden neerkalken, daar heb je niets aan. Bij meerkeuze vragen kun je natuurlijk "a la casino" aan het gokken gaan. Kan, wordt ook gedaan overigens. Toch kiest menig leerling ervoor om de huiswerk opgave even met de leerkracht door te nemen. Ze willen graag weten hoe het moet, om er een volgende keer sterker uit te komen. Knap hoor, die mentaliteit. Oh, ja wist je al dat overleggen met gebruik makend van foto's via de What's App ook prima werkt.

Bespreken, hoe gaat dat in zijn werk. Ga je als leerkracht alles voordoen? Ga je bij ieder antwoord uitleg geven? Vergeet je dan niet de rol van de leerling? Waar is op dat moment het vertrouwen in de leerlingen? Peer-to-peer, waarbij de derde partij (leerkracht) een stapje terug doet. Laat de kinderen van elkaar leren. Ik zal hieronder beschrijven hoe ik dat de afgelopen keer heb gedaan.

De kinderen moesten voor het huiswerk aan de slag met rekenen. Allerlei opdrachten: oppervlakte berekenen, breuken, cijferend rekenen en lengtematen. Voor ieder wat wils. Ik heb allereerst 2-tallen gevormd. Dit op cognitief gebied. Ik zorgde ervoor dat alle 2-tallen ongeveer even sterk waren. De 15 sommen werden tussen de tweetallen verdeeld. De één nam de even sommen voor zijn rekening en de ander nam de oneven sommen voor zijn rekening.

 Het spel kon hierna beginnen. Ik had de spelregels op het bord genoteerd. Je kunt blokjes verdienen tijdens het bespreken. Jij legt jouw som uit aan de ander. Lukt dat dan verdien je 3 blokjes. Lukt het je niet om de som uit te leggen dan kan je maatje nog een poging wagen. Lukt dat? Dan krijg je 1 blokje. Kun je het beiden niet verwoorden/uitleggen, helaas, 0 blokjes.

Kom je erachter tijdens het bespreken dat de ander gelijk heeft, dan mag je je antwoord alsnog verbeteren. Geen probleem.

Zo werden de 15 opdrachten besproken. Was je al iets eerder klaar dan ging je samen aan de slag met "24-game". Ik had kaarten gemaakt en deze alvast als klaaropdracht neergelegd.

In totaal konden de kinderen dus 15x3 blokjes verdienen. Niemand had de 45 gehaald. Zo'n beetje 30 blokjes en meer.....

Ik kon hierna de juiste antwoorden voorlezen. Dat kon in rap tempo. De kinderen hadden immers de opdrachten al samen besproken. Zo nu en dan even kort stil staan en leerlingen de strategie laten verwoorden. De verdiende blokjes werden per 2 ingeleverd als een antwoord fout was. Had je beide het antwoord fout dan moest je dus 2x2 blokjes inleveren. Wie heeft na afloop de meeste blokjes?

Werkt dit? Ja, in mijn situatie met deze kinderen werkte het fantastisch. Grote betrokkenheid en concentratie bij de leerlingen. Benieuwd hoe ze de volgende keer het huiswerk maken en zij zijn natuurlijk nieuwsgierig hoe we het de volgende keer gaan bespreken.

Feedback van 1 van de leerlingen:
R: "Ik denk dat de kinderen in de klas hier veel meer van leren."

Dat denk ik ook R.