Geen #icebucket, wel de #BlimageNL challenge.

Het startte allemaal nog niet zo heel lang geleden met Frans Droog. Hij kwam op het lumineuze idee om de leerkrachten van Nederland eens aan het werk te zetten. Hebben vakantie en vervelen zich toch de hele dag met dit Hollandse weer. Via, via was ook ik aan de beurt. Waarvoor dank Tim Geers.

Schrijf een verhaal ,onderwijsgerelateerd, horende bij een foto. In het buitenland wordt dan gesproken over een Blimage. Een blog over een image. We plakken er de letters NL achter en de hashtag is gevonden #BlimageNL.

Tuurlijk neem ik de uitdaging aan Tim. Eerst maar eens kijken uit welke foto's ik mag kiezen. Hé, de eerste herken ik. Volgens mij een foto uit de klas van Tim. De andere 2 kan ik niet direct plaatsen. Huisdier van Tim? Tim in de trapeze? Nee, dat is geen atletiek onderdeel.

De eerste, dat wordt 'm. 3 kinderen, zittend en staand bij elkaar. Ze werken samen aan iets. 

Waaraan ze werken is niet te zien en is ook niet interessant. Kijk ze daar eens staan. Wat een betrokkenheid en oog voor elkaar. Dat is waar het in het onderwijs toch over moet gaan. Een omgeving creëren waarin kinderen kinderen zich fijn en veilig voelen om daarna tot leren te komen. Top als je dat als leerkracht zijnde kunt bereiken.

Afstand durven nemen als leerkracht zijnde en de leerlingen het werk laten doen. Vertrouwen geven aan de kinderen en laat ze samen op reis gaan. De eindbestemming van de reis is niet bekend, maar je gaat wel samen op reis. Waar je uitkomt? Weet niemand. Dat je samen een pracht avontuur zult beleven die leerling én leerkracht nooit zullen vergeten. Dat staat vast.

Ik wens iedereen een pracht reis komend schooljaar, maar nu eerst met het gezin een reis maken over anderhalve week. Geniet er van allemaal.

2013:Woudenberg - 2014:Heeg - 2015:? #vakantiechallenge

De zomer is weer officieel begonnen. Het lijkt er buiten niet op. Alsof ieder moment je de paardenvoetjes op de daken kunt horen trappelen... Guur, kil en regen valt op dit moment met bakken uit de hemel. En toch gaan we er weer voor: de vakantie challenge.

Ikzelf vind dit altijd de leukste les van het jaar. De les der lessen zeg maar. De les waarin al-les zit: rekenen, taal, spelling, sociale vaardigheden, #smiho, samenwerken, voorspellen, begrijpend lezen en dat alles ook nog eens met een vleugje plezier.

Wat houdt dat dan precies in? De afgelopen 2 schooljaren heeft mijn groep 8 met behulp van een challenge een vakantiebestemming gezocht in 1 van de 12 provincies van ons prachtig landje. Wij (Chantal, ik, Timo (11), Siem (8) en Maud (8)) hebben de afgelopen 2 jaren onvergetelijke zomervakanties gehad met dank aan de kanjers van groep 8 die ons hierheen hadden gestuurd. Dit is de korte versie van de uitleg. Ik zal hieronder het hele proces beschrijven waar de kinderen deze ochtend mee zijn gestart.

De klas moet allereerst uiteraard worden omgetoverd in een heuse camping. De kampeerspullen worden van stal gehaald en in de auto geladen en het hele spul krijgt in de klas een mooi plekje. Altijd een mooi gezicht als kinderen nietsvermoedend de klas binnen stappen en met open mond staan te kijken. "Wat gaat hier nu weer gebeuren?" Hoor je ze denken. Oké, ik sta al met 1-0 voor. Laat de wedstrijd maar beginnen.

Nieuw dit jaar is ook een reisbureau. Hier zijn boeken/folders te vinden omtrent provincies/attracties/campings/kinderactiviteiten etc. Ook ligt er een visite kaartje van Karin. Zij is de eigenaresse van: Watersportcamping Heeg. Deze camping bezochten we met héél veel plezier vorig jaar. Zij is dit jaar 1 van de 2 experts waar de kinderen ook vragen aan kunnen stellen mbv twitter, telefoon of mail.

    

's Ochtends de kinderen ontvangen bij mijn tent op de camping. We hebben het eerst maar eens gehad over het seizoen: zomer. Deze was immers afgelopen zondag ingegaan. De langste dag van het jaar. De link met de Ramadan was hierna snel gemaakt. Waarom is zo'n langste dag niet fijn voor de islamieten? Samen even dus een uitstapje gemaakt naar de actualiteit van vandaag de dag. Hierna verder gesproken over kamperen. Wie kamperen er van jullie? Waar ga je naartoe? Wat voor een soort camping is dat dan? De tijd vloog voorbij.

Alle spullen die op de kampeerplaats lagen hebben we samen bekeken. De challenge zat in de koffer en deze hebben we vervolgens samen gelezen.

Het formeren van groepjes ging middels een line-up. Degene met de meeste kampeerervaring gaat vooraan staan en die met de minste ervaring gaat achteraan staan. Kinderen raken met elkaar in gesprek en komen zo nog meer over elkaar te weten. Nummeren van 1 tot en met 9 en de groepjes waren geformeerd. Ieder groepje een expert in-da-house.

Nu aan de bak met de challenge. Allereerst met je groepje de challenge nogmaals lezen en alle taken die erin staan filteren en deze noteren. Ieder moment beginnen en eindigen ze met dit blad. Hierop staan de taken beschreven met daarachter de namen van de uitvoerders. Ook blikken ze terug op de dag en blikken ze vooruit op de dag die komen gaat.

Maar ja, met welke provincie moeten ze nu aan de slag? Ieder groepje zoekt namelijk 1 geschikte camping binnen 1 provincie. Hiervoor kreeg ieder groepje een provincievlag. De vlag van Limburg en Noord-Brabant waren snel duidelijk. Er zaten ook vlaggen bij die op dit moment nog niet thuis zijn gebracht.

Alle bladen zijn verzameld op het prikbord in de gang. Ze kunnen elkaars vorderingen bekijken en voordeel doen van hetgeen ze bij elkaar zien. 

De start is vandaag gemaakt. De challenge is helder voor de kinderen.

"Het is vet, maar het lijkt me wel lastig om iets te vinden."

Denk dat ze helemaal gelijk hebben. We gaan het zien van de week.

De CITO is er toch voor onze kinderen.....en niet andersom?

Is de centrale eindtoets er voor onze leerlingen óf zijn onze leerlingen er voor de centrale eindtoets? Helaas bleek vorige week de laatste uitspraak waarheid te zijn. Onderstaande uitspraak plukte ik zojuist van de website van het CITO.

"In opdracht van het College voor Toetsen en Examens (het CvTE) ontwikkelen wij de Centrale Eindtoets. Deze toets geeft leerlingen, ouders en uiteraard de leerkracht informatie over een passend type voortgezet onderwijs. Om de prestaties van leerlingen objectief en gelijkwaardig te beoordelen is de toets op basis van wetenschappelijk onderzoek ontwikkeld."

De uitslag geeft mij ,de leerkracht, informatie over een passend type voor voortgezet onderwijs. In de meeste gevallen zal dat inderdaad kloppend zijn. Helaas moet ik wel mijn vraagtekens gaan zetten bij de resultaten bij 3 van mijn leerlingen.

3 leerlingen waren afwezig bij de afname van de tweede dag. Nou ja, eigenlijk waren er maar 2 leerlingen afwezig (ziekenhuis bezoek en begrafenis) deze dag.....totdat de pauze aanbrak. De leerling in kwestie had op dit moment de helft van de eindtoets gemaakt. Lekker buiten uitwaaien en energie opdoen voor het vervolg van de tweede dag. Tijdens het buitenspelen kwam ze ten val en verloor 1 tand en brak er ook 1 af. Dat was behoorlijk heftig, zoals je zult begrijpen. Vlot de nodige maatregelen getroffen: ouders bellen, tandarts bellen en de klas laten opvangen door stagiaire. Op het moment van schrijven gaat het naar omstandigheden goed met de betreffende leerling. De tand is geplakt en de ander is teruggezet. Over een tijd weten we pas wat het resultaat zou zijn.

Diezelfde middag uiteraard nog contact gehad met ouders. Naar omstandigheden ging het goed met haar. Ze maakte zich wel zorgen....over de CITO. Niet over haar eigen toestand, nee over CITO.

Inmiddels de handleiding erop nageslagen wat te doen als leerlingen afwezig zouden zijn. Ze konden het schriftelijke gedeelte inhalen tot en met dinsdag 28 april. Ik citeer uit de handleiding;

"Tijdens het inhaalmoment is de centrale eindtoets digitaal, ook voor de leerlingen die al een of meerdere taken op papier hebben gemaakt."

Tot nu toe nog niks vreemds. Ik vervolg.

"De gemaakte papieren taken komen voor deze leerlingen te vervallen."

En dat, dat vind ik wel vreemd. De leerling die gevallen was, die zou écht niet aanwezig zijn. Dat was 1 ding dat zeker was. Ze heeft dus 1,5 ochtend haar uiterste best gedaan, maar deze resultaten kunnen zo de prullenbak in. Ze moet na de meivakantie wel ,nogmaals, haar uiterste best doen om het digitaal te maken.
Lastig hoor. Lastig, om dit uit te leggen aan ouders.

Nu had ik nog 2 leerlingen die dag 2 hadden gemist. Op vrijdag hadden we Koningsspelen en de week erna zouden we vakantie hebben. Dag 2 inhalen ná dag 3, dat ging niet. Kortom, deze leerlingen zouden ook het digitale gedeelte moeten maken na de meivakantie en zij zouden dag 1 ook in de papierbak kunnen gooien. Slecht plan vond ik. Plan A was dus onacceptabel. Over naar plan B.
Beide leerlingen zouden starten met dag 2. Het wereldoriëntatie gedeelte zouden we schrappen voor beiden. Zo kon aan het eind van de ochtend nog iets worden gemaakt van de vorige dag. Als toetje zouden ze de he-le middag óók werken aan CITO. Iets beters kreeg ik niet verzonnen. Kiezen uit 2 kwaden.

Met beide voorstellen contact gezocht met de ouders van de leerlingen. Plan B kwam als winnaar uit de bus. Wat deze wijze van afname heeft gedaan met het resultaat, dat zullen we nooit weten.

Mooi dat je als school dan ook nog eens wordt afgerekend mocht je onder het gemiddelde scoren.
Gratis tip voor CvTE: zorg er gewoon voor dat kinderen het gedeelte dat ze hebben gemist digitaal kunnen maken in combinatie met het reeds gemaakte papieren werk.

Zo heb ik/hebben ouders tenminste het idee dat CITO er is voor onze kinderen en niet andersom.

De wereld in...

Of beter gezegd: in de wereld. Als leerkracht zijnde staat de hele dag in het teken van keuzes maken. Wat heeft dat ene kind nodig én wat bied ik aan? Zijn de methodes je uitgangspunt of ga je van gebaande paden af en kijk je verder dan de schoolmuren.
Vroeger gebeurde het op school. Je kreeg de kennis van je leerkracht. Dat was de bron waar het vandaan moest komen. De buitenwereld werd zo ver mogelijk van je vandaan gehouden. Vandaar ook de hoge ramen in het gebouw en de omheining in de vorm van een muur om de school.

Arnhem, 1928

Waarom denken we nog steeds dat wij ,de leerkrachten, nodig zijn om  tot kennis te komen. Ja, we zijn nodig om bepaalde voorwaarden te scheppen. Maar de utopie dat IK het middelpunt ben. Nee, dat echt niet. Leren is allang geen eenrichtingsverkeer meer. Dat doen we met én van elkaar. Peer-to-peer. Hier wat voordelen van het samenwerken:

• Samenwerken leidt tot betere resultaten.
• Het geheel is meer de som van de delen
• Mensen vullen elkaars competenties aan
• Samenwerken leidt tot een betere sfeer en verbinding van mensen www.hetcompetentiewoordenboek.nl/mensgerichtheid/week-12-samenwerken/

De voorwaarden, wat versta ik daaronder? Een omgeving creëren die kinderen stimuleert en zorgen voor activiteiten die betekenisvol zijn. De ruimte waar je dagelijks bent. Waar werk je zelf graag? Wat heb je zelf nodig om fijn te werken? Dat werkt ook zo voor onze kinderen. Niets zo deprimerend als een ruimte die niet stimuleert en die chaotisch is. Hij moet uitdagen. Fijn vinden om er te zijn. Dat heeft bijvoorbeeld Niekée (in Roermond) fantastisch goed begrepen. Vorige week er een ochtend mogen vertoeven onder de inspirerende leiding van Sjef Drummen. Ik kan iedereen aanraden om een keer bij deze school te gaan kijken.

www.niekee.nl

De activiteiten. Veelal ,ikzelf ook nog steeds, volgen we de methodes en staren we ons blind op de doelen die allemaal moeten worden gehaald. We vergeten daarbij het plezier van de kinderen dat nodig is om juist tot leren te komen. Het besef komt steeds meer en meer dat het anders kan óf anders moet. Veel initiatieven zijn in Nederland aan het ontstaan: leraren met lef, united4education, the crowd, Nederland kantelt etc. Zelf kun je ook aan slag. Kijken wat er speelt in de wereld en dat de school binnenhalen. Kinderen zijn de hele dag met de wereld en elkaar verbonden via sociale media en om 8.30 uur gaan we terug in de tijd. De tijd die we tegenwoordig school noemen. Zou het niet mooi zijn dat we daar het heden en de toekomst laten zien. Kinderen verwonderen.

Deze week was de eclips. Iets in de wereld wat je niet ongezien voorbij kunt laten gaan. Achteraf gezien, hadden we het best ongezien voorbij kunnen laten gaan. Er was immers to-taal niks te zien. De gebeurtenis heb ik aangegrepen om de kinderen via een twitterquiz kennis over te brengen. Via #clpsht was alles te volgen. De vragen, maar ook de antwoorden van de kinderen. Via de tool tagboard staat alles bij elkaar: https://tagboard.com/clpsht/search

De kennis was binnen boord en daarna was de praktijk aan de beurt. Middels een challenge gingen de kinderen aan de slag. Een challenge is meer dan alleen maar een opdrachtje.

'Challenges zijn aansprekende, concrete uitdagingen of belangrijke kwesties die leerlingen samen en met behulp van een specifieke werkwijze te lijf gaan. 
Bij Challenges wordt een beroep gedaan op  sleutelvaardigheden, kennis, waarden en attituden die vooraf zijn vastgesteld en waarop bij de afronding en presentatie wordt gereflecteerd en geëvalueerd. 
Kenmerkend voor Challenges is dat er steeds meerdere oplossingen mogelijk zijn, relaties worden gelegd, gebruik wordt gemaakt van ICT en een onderzoekende houding vraagt!'

bron: www.criticalskills.yurls.net

 De inhoud van de challenge (deze staat in de dropbox zonder de critical skills), het werkblad en de twitterquiz staan in deze dropbox.

Het geheel werd gefilmd met een drone. Deze drone is afkomstig van het Ixperium te Nijmegen. Frank Reinders heeft de contacten gelegd en zo kwam Dennis Dorpmans de drone besturen en zorgde zo voor prachtige beelden. Het geheel is in onderstaande video vastgelegd:

Vandaag is er geen boek aan te pas gekomen. Ikzelf stond niet in het middelpunt. Dat waren de kinderen, dat was de omgeving én dat was de uitdaging die ze kregen aangeboden.

Wat mij betreft staat morgen wederom de wereld centraal en sta ik met de kinderen met beide voeten op die aardkloot.

Feedback geven én ontvangen, kunnen bb kinderen dat?

De afgelopen weken hebben de kinderen gewerkt aan het kernconcept: klimaten. In groepjes gingen de kinderen aan de slag om samen met de 3 andere groepsgenoten een klimaatzone uit te werken. We kwamen samen overeen dat er 6 items beschreven moesten worden op de posters. Ze gingen op zoek naar de info. In een tijdsbestek van nog geen 2 middagen hadden ze fantastische producten gemaakt. Dat was prachtig. De weg ernaartoe was minstens zo waardevol, zo niet waardevoller. De kinderen uit de groepen 7 & 8 werken deze middagen samen. Alle groepjes hadden 2 groepsleden uit groep 7 en 2 leden uit groep 8. De posters werden vorige week dinsdag door de leerlingen beoordeeld middels een rubric. Mijn collega van groep 7 ,Hella Kuijpers, en ik hadden deze van te voren voor de leerlingen gemaakt.

"Een rubric is een middel om een product dat gemaakt is te beoordelen. Een rubric zegt meer dan slechts een enkel cijfer. Het maakt de leerling duidelijk wat goed ging en wat minder goed ging. Hierdoor kunnen leerlingen zichzelf nieuwe doelen stellen." Bron SLO

Hieronder zie je de rubrics zoals de kinderen ze gekregen hebben van ons. Lees iedere keer de omschrijvingen. Past de omschrijving bij de gemaakte poster: knip het symbool uit en plak het achter het juiste deelonderwerp. Alle groepjes kregen 3x een beoordeling. Leuk als ze dan een zon krijgen, maar ook een donderwolk voor hetzelfde item. Dat roept bij kinderen vragen op. Ze gingen dan ook verhaal halen bij het groepje dat had beoordeeld. Mooi dat het stof tot gesprek oproept. Zou dat ook zijn gebeurd als ze enkel een cijfer hadden gekregen voor hun werk?

De posters waren gemaakt. De week erna. Vervolg stap. Maak nu (met hetzelfde groepje) een poster a.d.h.v. een challenge. De uitleg van zo'n challenge staat hier beschreven.
Ook nu weer, prachtige resultaten. De rubric aangepast en ook nu weer de producten middels deze weg beoordeeld. Aanpassingen hadden we gedaan ook aan de hand van tips van de kinderen. Wat mis je nog, wat is onduidelijk?

Alle groepjes kregen ook vandaag weer de beoordelingen terug. De meest waardevolle tips werden op het bord verzameld en staan in de onderstaande link.

http://answergarden.ch/view/152445 

Tot slot maakten we de laatste slag met dit project. Hoe is nu JOUW deelname/inbreng geweest tijdens het proces? De kinderen kozen eerst voor zichzelf het juiste symbool dat stond voor hun deelname. Ze schrijven er ook bij wat er goed ging (What Went Well..) en wat er een volgende keer nóg beter zou kunnen (Even Better If...). Ze schrijven op losse blaadjes ook een beoordeling voor een ander op. Zo had je uiteindelijk 1x een symbool met daarbij uitleg hoe je jezelf zag én je kreeg 3x feedback van medeleerlingen. Ik heb zojuist de formulieren gelezen. WAUW. Wat gaaf gedaan zeg. Eerlijk en duidelijk, kunnen én durven kinderen te zeggen wat ze vinden.
Kijken wat het volgende kernconcept ons gaat geven!